SLAVKO PEROVIĆ O MOJKOVCU 1916.

Crnogorska vojska nazvana je Sandžačkom, da bi se od samih srpskih vojnika krila istina  kako ih na sandžačkom frontu brani crnogorska, a ne srpska vojska, u onim godinama rata  (1914,15,16-ta)  Crnogorska vojska je bila JEDINA saveznička vojska koja je ratovala van svoje državne teritorije, i redovno, neviđenim junaštvom i strahovitim sposobnostima svojih oficira i njenog komandanta veleizdajnika Janka Vukotića, maestralno pobjeđivala!

Nakon srpske okupacije Crne Gore osamnaeste, proglašenja antiustavnog i okupatorskog prisajedinjenja (anšlusa) Srbiji, na osnovu odluke koju je donijela antiustavna, a velikosrpska  „Velika narodna skupština srpskog naroda u Crnoj Gori“ od 26 – og novembra 1918-te, sva herojstva i  crnogorsko spašavanje Srbije od totalnog uništenja, IZBRISANA su, skoro potpuno, iz svih medija, govora kralja  Aleksandra, Nikole Pašića i  drugih srpskih vodećih političara i oficira, pogotovu generala, govora patrijarha i kompletnog sveštenstva SPC, govora i pisanja brojnih srpskih naučnika i intelektualaca, o istoričarima ni riječ, proklamacija, svakodnevnih svečanosti slavljenja srpskih pobjeda! Iz predavanja na vojnoj akademiji i svim drugim školama, izbrisane su crnogorske ratne pobjede iz života u novostvorenoj Kraljevini Srba, Hrvata i Slovenaca, a Crna Gora, dinastija Petrović-Njegoš, sveti Lovćen, sveto Cetinje, vjekovi Slobode, crnogorska vojska, oružje, zastave, kompletna njena istorija, crkva, kultura, jezik, nacija, crnogorsko oro, crnogorske poskočice, narodne pjesme, običaji – podvrgnuti su najmračnijoj, u biti svojoj, kao da se radilo o jedinstvenoj boljševičko – komističko – nacističko – fašističko – četničkoj asimilatorskoj kampanji,  zasnovanoj na očiglednim lažima,  kampanji nošenoj mržnjom prema svemu što je crnogorsko, pa i prema njihovoj nošnji, kapi, sahranama, tužbalicama, lelecima, svadbama, rođenjima, opancima, muškarcima, babama i đedovima, đetićima, momcima, đevojkama, kačamaku, cicvari, raštanu, kaštradini i svemu drugom! Tako su Crnogorci postali, voljom velokosrba – primitivni seljaci, bića stvorena samo za zajebavanje i sprdnju! Zapamtimo: u Crnoj Gori, sve do 1918-te i dolaska okupatorske srpske vojske, nikada nikakvih psovki nije bilo, a današnja Crna Gora je Sotonino carstvo psovki prevara, podvala, laži i pljačke, izdaja, kriminala, prostitucije i mafije! Jedina osoba koja u Crnoj Gori nije izdana zove se – Milo Đukanović!

Sa Bloga Slavka Perovića 16.09.2013
slavkoperovic.wordpress.com